Van 1901 - 1912 | Van 1937 tot 1960 | Van 1971 tot 1991 | Van 1992 tot nu
1. Van 1901 – 1912
“Hedenavond werd in café Watervliet bij goedkeuring van de gehele gebuurte Dampoortstraat, Bastiaanstraat, Kasteelstraat en Rode toorenplaats, Julius Cloet, beenhouwer, tot deken verkozen”
Zo begon de brief van 30 oktober 1901 aan opperdeken Casiers. En zo begon ook de geschiedenis van de dekenij Dampoortstraat.
Een historiek die ontegensprekelijk samenhangt met de eeuwenoude ermee verbonden Dampoortbruggen. Ook met betrekking tot deze werd geschiedenis geschreven met vallen en opstaan …
De officiële aanstelling van deken en bestuur bleef dan wel 10 jaar op zich wachten, in elk geval had de gebuurte van de Rue d’Anvers als één van de eerste in Gent een dekenij.
Blijkbaar was die dekenij ietwat ingedommeld, want aan de vooravond van WO II – meer bepaald in 1937 – wordt het “Propagandakomiteit Dampoortstraat” opgericht onder voorzitterschap van Dhr. Vleurinck.
De na-oorlogse periode werd gekenmerkt door deelname aan de door het Gentse stadsbestuur ingerichte Folklorestoet. De Dampoortstraat was daar steeds een gesmaakt deelnemer.
De jaarlijkse Mei-feesten – of beter gekend als “etalageweek” – waren een begrip in Gent. Uitstalramen stonden nu eens in het teken van “1000 Jaar Gent”, “Klokke Roeland”, en “Gentse Kunstenaars”, dan weer onder het motto “Vlaamse Liederen” en “Ken uw stad”.
De tombola ten voordele van de Gentse Weesjongens (“Kulderkens”) en het optreden van hun muziekkorps was ook een legendarische traditie.
In die tijd was Dhr. Verspeeten – voorzitter van het Feestcomittee – de stuwende kracht achter de straat. Samen met Dhr.De Decker vormden zij de dynamische tandem om het hoofd te bieden aan de toenmalige problemen: de opkomst van de grootwarenhuizen en – meer specifiek voor Gent en Dampoort – het eenrichtingsverkeer in de straat en het aanleggen van de ringlanen en een (zoveelste) Dampoortbrug.
In 1971 werd onder Dhr. Vanhoutteghem datzelfde propagandacomité heropgericht, een derde levensadem eigenlijk, dat twee jaar later “Dekenij” werd gedoopt. Voorzitter Roger Vanhoutteghem werd deken aangesteld in 1985 door toenmalig opperdeken Gerard Mortier.
De jaarlijkse braderij (toen nog eind september) met zijn traditionele sportmarathon op zondag en de eindejaarsverlichting waren alomgekende begrippen.
In 1992 kreeg de dekenij de “koninklijke” titel.
0ok het “’t Dampoorterke” zag opnieuw het levenslicht. Het was het aloude persorgaan dat “verscheen als ’t past” zoals bovenaan vermeld stond.
Bij het horen van de plannen voor het opnieuw openleggen van de Gentse binnenwateren, stapt het dekenijbestuur met zijn project richting stadsbestuur: het doortrekken van de jachthaven tot aan de Rode Torenkaai. Datzelfde stadsbestuur belooft de uitwerking ervan aan de enthousiastelingen.
In 2002 wordt Geert Maes – reeds 20 jaar PR bestuurslid - deken aangesteld door Opperdeken Eli De Rijk en wordt het 100 jarig bestaan van de dekenij gevierd.
In 2005 – na één jaar doffe ellende voor zowel handelaars als bewoners – wordt de heraangelegde Dampoortstraat feestelijk heropend en beleeft ook Portus Ganda haar openingsceremonie.
Ondertussen is het takenpakket van een dekenij drastisch veranderd. Daar waar men vroeger allerlei “feesten” organiseerde is het nu veeleer gesprekspartner met bevoegde diensten om de straat én de gehele buurt de nodige promotie te bieden en hiervoor alle nodige randvoorwaarden te vervullen. Denken we maar aan:
- de samenwerking met het buurtcentrum Ham – Tolhuis – Sluizeke
- vergaderingen met stadsbestuur omtrent Portus Ganda – de jachthaven aan de Dampoortstraat
- vergaderingen met stadsbestuur rond heraanleg van de straat
- informatie aan alle bewoners (leden en niet-leden) over de perikelen rond deze heraanleg
Met dezelfde dromen en dezelfde ambities, namelijk die vriendschap onder geburen en de promotie van de straat, blijft het bestuur verder werken aan de Dampoortstraat.
